Sean Webster & The Dead Lines (UK) review: Freddie |
 |
Met de oprichting in 2003 van de Sean Webster band begon hij in Groot-Brittannië al onmiddellijk met geschiedenis te schrijven. Meer dan 10 jaar geleden werd deze Sean Webster onder alle lof bedolven in zijn thuisland en met het uitbrengen van zijn debuutalbum ‘Long Time Coming’ in 2004 kwam er een periode aan van immense drukte aan met tal van optredens in binnen- en buitenland. Ondanks het toen prille succes verkoos Sean Webster toch uiteindelijk om een minder stressvol leven te gaan leiden ‘Down Under’. Na enkel jaren van de 'good life' in Australië kwam Sean Webster voor een dilemma te staan. Kiezen voor het zorgeloze leven met mooie stranden en lekkere wijn waar hij zo van houdt of terug naar Europa verkassen voor het oprichten van een nieuwe band en zich zo terug te storen in het nachtelijke leven van blues & rock ’n roll. In 2013 koos hij voor het laatste en vormde hij zich een nieuwe band rondom hem. Opmerkelijk was welk dat hij nu ook koos om een extra gitarist in de groep te nemen en wel eentje die meteen van wanten weet. Ash Wilson zou vanaf nu die taak op zich nemen. Als drummer werd Phil Wilson aangetrokken en aan de basgitaar werd Greg Smith verkozen om The Dead Lines vorm te geven en zo…a new bluesrock life was started. Meteen kon hij zich ook terug toeleggen op het schrijven van nieuwe nummers want dit was toch aSltijd al een van zijn eerste liefdes geweest. In 2014 trokken Sean Webster & The Dead Lines de studio in en werd onder het alziend oog van Phil Wilson deze ‘See It Trough’ ingeblikt. Dit album is voor Sean Webster zijn 5de in lijn en werd op de Europese markt voorgesteld begin 2015. In het zog van zijn promo tour ben ik in laatste instantie nog gaan kijken alvorens hij terug naar het de UK vertrok. ‘See It Trough’ telt 10 nummers waarvan er vijf door hem alleen zijn geschreven en waarbij hij bij vier de hulp kreeg van drummer Ash Wilson. Eén enkele cover staat op dit album maar dan wel meteen een speciale. Track #7 is niet minder dan één van de mooiste blues ballads die er ooit zijn geschreven en daar waren Ellington Jordan & Billy Foster de oorzaak van. In 1967 konden zij ook niet weten dat dit een hit zo worden met immense proporties. Toen Etta James dit opnam in 1967 voelde dit nummer al zo warm en intens aan dat het 2 jaar later al een nieuw leven kende met de Brit Stan Webb en zijn Chicken Shack. Meteen waren er 2 versies op de markt die nu zoveel jaar later nog steeds toonaangevend zijn wanneer we over blues ballads spreken. Voor zijn comeback op ons continent moest en zou Sean Webster nu een iets gaan opnemen wat ons meteen zou bijblijven. Samen met zijn Dead Lines zouden ze dit nummer een ware metamorfose laten ondergaan en het is nog gelukt ook. De sterkte van hun arrangement van deze ‘I’d Rather Go Blind ligt in de opbouw van het nummer. Het begin mooi en intens zoals ieder liefdeslied zou moeten klinken gekenmerkt door de warme maar breekbare stem van Sean. Stilaan bouwt dit nummer zich op naar een ware climax. De prachtige gitaarsolo maakt van deze love ballad zomaar een rocksong om van te smullen en zo merk je meteen welk en klasse zich al die tijd heeft schuilhouden bij onze tegenvoeters. Love for rockers! Natuurlijk zullen de meeste recensie wel gaan over de bluesrock waar Sean Webster zijn naam heeft mee gemaakt en daar is opener ‘The Mayor’ ook al meteen een schoolvoorbeeld van. Een nummer waarbij de intro ook gebruikt wordt op de aankondiging te maken op zijn concerttour en misschien werd hij tijdens zijn passage ‘Down Under’ wel als een burgemeester aanzien. Met Whisky krijgen we ook een staaltje van zijn kunnen een lekker nummer waarbij zijn fans wel zullen terugdenken aan het akoestische luik uit zijn dubbel live album. Dit nummer krijgt door toedoen van de drums toch een ondertoon van country met zich mee. ‘Leave Me’ is dan ook weer zo een stevig bluesrock nummer waarbij de liefhebbers van deze tak onmiddellijk de luchtgitaar ter hand zullen willen nemen. Het leven onder een warme zon moet met het romantisch gevoel van een man zodanig bewerken dat er geen onder uitkomen meer aan is. Liefde, heimwee en warme gevoelens zijn de ingrediënten van nummers als ‘Hear Me Now’ en ‘See It Trough’ en zeker de laatste titeltrack is bijzonder melodieus te noemen. Een Sean Webster waar ook ik ben van gaan houden want wat is er nu mooier dan met je geliefde te praten onder het horen van zulke mooie bluesjes…. 'See It Trough' is daardoor een album geworden waar velen zich in zullen kunnen vinden, rock & ballads. Een comeback langs de grote poort! Heeft Sean Webster nu definitief gekozen voor het leven zoals het nu is of bezwijkt hij ooit terug aan de lokroep van het steeds warme Australië en zijn Tasmaanse duivel…time will tell, maar zijn fans zullen natuurlijk de tijd koesteren dat deze hij hier weer sfeer brengt in onze bluesclubs. In elk geval zal zeker Esther Menke van Bluesther Music Agency wel willen dat Europa zijn werkterrein blijft want in haar ‘stal’ is deze Sean Webster ondergebracht.
|
|
Tracks: 01 The Mayor
|
|
more info: year: release jan,26 2015 (recorded 2014) artist: Sean Webster label: Independent booking: Bluesther Music Agency (NL) The Dead Lines: Phil Wilson (drums) |
|